Neandertalczycy nie wyginęli całkowicie? Nowe badania DNA
Nowe badanie wykazało, że współczesne ludzkie DNA może stanowić zaskakująco dużą część genomu neandertalczyka.
Neandertalczycy mogli nie wyginąć, ale mogli zostać wchłonięci przez współczesną populację ludzką. To jedna z implikacji nowego badania, które wykazało, że współczesne ludzkie DNA mogło stanowić od 2,5 procent do 3,7 procent genomu neandertalczyka.
Te badania naprawdę podkreślają, że to, co uważamy za odrębną linię neandertalską, było w rzeczywistości bardziej powiązane z naszymi przodkami. Zarówno współcześni ludzie, jak i neandertalczycy mieli wspólną długą historię wymiany osobników – powiedział Fernando Villanea, genetyk z University of Colorado Boulder, cytowany na portalu.
Neandertalczycy byli jednymi z najbliższych wymarłych krewnych współczesnych ludzi, a nasze linie ewolucyjne rozeszły się około 500 000 lat temu. Ponad dekadę temu naukowcy odkryli, że neandertalczycy krzyżowali się z przodkami współczesnych ludzi, którzy opuścili Afrykę. Obecnie genomy współczesnych grup ludzkich poza Afryką zawierają około 1 procenta do 2 procent DNA neandertalczyka.
Jednak naukowcy wiedzą mniej o tym, jak współczesne ludzkie DNA mogło dostać się do genomu neandertalczyka. Dzieje się tak głównie dlatego, że obecnie istnieją tylko trzy znane wysokiej jakości przykłady kompletnego genomu neandertalczyka, które przetrwały (m.in. z okazów wykopanych w jaskini Vindija w Chorwacji, datowanych na 50 000–65 000 lat temu, oraz z jaskiń Chagyrskaya i Denisova w Rosji, datowanych odpowiednio na około 80 000 i 50 000 lat temu).
Dla porównania, od czasu zakończenia projektu poznania genomu ludzkiego (z ang. Human Genome Project) w 2003 roku naukowcy zsekwencjonowali genomy setek tysięcy współczesnych ludzi .
Przeprowadzono wiele badań skupiających się na tym, jak skojarzenia między neandertalczykami a współczesnymi ludźmi wpłynęły na nasze DNA i historię ewolucji. Jednakże wiemy znacznie mniej o tym, jak te spotkania wpłynęły na genomy neandertalczyków – powiedział starszy autor badania Joshua Akey, genetyk z Princeton University w New Jersey, cytowany przez portal.
W nowym badaniu naukowcy oparli się na fakcie, że zarówno współcześni ludzie, jak i neandertalczycy zazwyczaj posiadają dwie wersje każdego genu, jedną odziedziczoną po ojcu, drugą po matce. Ponieważ obie grupy bardziej różniły się od siebie niż od innych osobników swojego gatunku, krzyżowanie się neandertalczyków i ludzi prowadziłoby do potomstwa, które miałoby większe szanse na posiadanie dwóch różnych wersji każdego genu – sytuacja znana jako heterozygotyczność – niż dzieci, które nie powstały w wyniku takiego krzyżowania.
Wyniki analizy
Naukowcy porównali genomy trzech neandertalczyków z genomami 2000 współczesnych ludzi. Odkryli, że genom neandertalczyka może składać się z 2,5 do 3,7 procent współczesnego ludzkiego DNA. To tyle, ile ma 1 na 30 współczesnych rodziców w populacji przodków neandertalczyków.
Analiza zespołu badawczego sugeruje, że współczesne ludzkie DNA weszło do genomu neandertalczyka w ciągu co najmniej dwóch odrębnych epok krzyżowania się – jedna około 200 000 do 250 000 lat temu, a druga około 100 000 do 120 000 lat temu. Krzyżowanie się mogło mieć miejsce w innych czasach, ale takie wydarzenia mogły nie pozostawić żadnych wykrywalnych śladów w genomie neandertalczyka.
Niedawne, jeszcze nierecenzowane badanie sugeruje, że większość DNA neandertalczyka widocznego w genomie współczesnego człowieka powstała w wyniku jednego dużego okresu krzyżowania się około 47 000 lat temu, który trwał około 6800 lat.
Nowe badanie zasugerowało również, że długoterminowa średnia populacja neandertalczyków była o około 20 procent mniejsza niż wcześniej szacowano.
To nie brzmi jak duża różnica, ale biorąc pod uwagę, że szacowano już, że populacja neandertalczyków była dość mała, fakt, że była jeszcze mniejsza, jest ważnym spostrzeżeniem. Te nowe, mniejsze szacunki wielkości populacji neandertalczyków sugerują, że neandertalczycy mogli zniknąć, ponieważ „zostali po prostu wchłonięci przez współczesną populację ludzką – powiedział Akey.
Naukowcy opisali swoje odkrycia w czasopiśmie Science.
Źródło: livescience.com
Czytaj też:
Grafika tytułowa: National Cancer Institute
