Turbina wiatrowa na trójnożnych fundamentach

Turbina wiatrowa – to pojęcie kojarzy się z olbrzymią konstrukcją zainstalowaną na jednym fundamencie. Dotyczy to jednak tylko wersji lądowej urządzenia.

Pojedyncze lub jednopalowe fundamenty są obecnie stosowane także w morskich turbinach wiatrowych. Jednak, w miarę jak zagłębiamy się w morza, chcąc wykorzystać większe ilości energii wiatrowej, badane są inne sposoby ich osadzania.

Wiele firm budowlanych przeszło na pływające platformy, używając boi półzanurzalnych lub boi dźwigarowych do swoich turbin wiatrowych. Jednak na dużych głębokościach również trójnożne fundamenty mogą być całkiem przydatne.

Turbiny tego rodzaju mają trójnożne podstawy, które łączą się z cylindryczną centralną kolumną poniżej linii wodnej. Ten projekt różni się od fundamentu z trzema palami. Gdzie zastosowano trzy oddzielne nogi pali, łączące się z centralną wieżą wsporczą nad linią wody.

Źródło: NREL.gov 

Projekt fundamentu pod turbinę wiatrową zaczerpnięto z lekkiej i ekonomicznej trójnożnej konstrukcji stalowej płaszcza, stosowanej na polach przybrzeżnych przez przemysł naftowy. Konstrukcja umożliwia rozłożenie sił z wieży na trzy stalowe pale. Każdy wbity jest w dno morskie na głębokość do 20 m. Fundament jest zakotwiczony w dnie morskim za pomocą stosunkowo małego stalowego pala o średnicy około jednego metra.

Największą zaletą trójnożnych fundamentów jest to, że można je rozmieszczać na większych głębokościach przy minimalnym przygotowaniu terenu wymaganym przed instalacją. Konstrukcja doskonale nadaje się również do obszarów, w których występują gliny lub piaski o średniej lub dużej gęstości.

Można go jednak stosować również na bardziej miękkich glebach. To czyni go bardzo wszechstronnym w zastosowaniu w porównaniu z innymi dostępnymi obecnie metodami fundamentowania.

Czytaj także: Największe turbiny powietrzne na świecie rozpoczęły pracę

 .