W Grobowcu Persefony pochowany był ktoś zupełnie inny?
Międzynarodowy zespół badaczy ogłosił przełomowe wyniki analiz dotyczących Grobowca I, znanego również jako Grobowiec Persefony, znajdującego się w Wielkim Tumulusie w Werginie, na północy Grecji. Ten monumentalny kopiec kryje jedne z najważniejszych pochówków w historii starożytnej Macedonii, w tym członków rodziny Aleksandra Wielkiego. Odkrycie grobowca i znajdujących się w nim malowideł ściennych już w 1977 roku wzbudziło ogromne zainteresowanie archeologów i historyków, lecz dopiero teraz udało się uzyskać twarde dane pozwalające na częściowe rozwikłanie jego zagadki.
Do tej pory wśród naukowców dominowała teoria, że to właśnie w Grobowcu I pochowano Filipa II – ojca Aleksandra Wielkiego – jego żonę Kleopatrę oraz ich syna. Według przekazów cała trójka została brutalnie zamordowana w 336 roku p.n.e., co miało tłumaczyć obecność ich szczątków w jednym miejscu. Jednak nowe badania, wykorzystujące datowanie radiowęglowe, analizę DNA oraz badania izotopowe, skutecznie podważyły tę hipotezę. Wyniki sugerują bowiem, że osoba pochowana w grobowcu zmarła znacznie wcześniej niż wspomniany monarcha.
Analizie poddano ponad 40 próbek kości i zębów, z których większość przypisano mężczyźnie w wieku 25–35 lat i wzroście około 167 cm. Jego szkielet, zachowany w pozycji anatomicznej, jednoznacznie wskazuje, że to on był pierwotnym pochowanym w tym miejscu. Co więcej, datowanie radiowęglowe określiło czas jego śmierci na okres między 388 a 356 rokiem p.n.e., co wyklucza Filipa II, który zginął ponad dwie dekady później. To odkrycie rzuca nowe światło na pochówki królewskie w Werginie i otwiera drzwi do dalszych interpretacji.
Choć tożsamość pochowanego nie została jeszcze definitywnie ustalona, naukowcy wskazują kilku możliwych kandydatów. Wśród nich są Amyntas III – dziadek Aleksandra Wielkiego – a także jego synowie: Aleksander II oraz Perdikkas III. Ich zgony doskonale wpisują się w ustalony przedział chronologiczny, co czyni z nich potencjalnych właścicieli grobu. Niewykluczone, że dalsze analizy genetyczne oraz porównanie wyników z innymi znanymi szczątkami macedońskich władców pozwolą zidentyfikować zmarłego z większą precyzją.
Odkrycia te mają istotne znaczenie nie tylko dla archeologii, lecz również dla zrozumienia wewnętrznych zawirowań dynastii Argeadów. Grobowiec Persefony może stanowić kluczowy element w układance dotyczącej politycznych i rodzinnych relacji w czasach przed panowaniem Aleksandra Wielkiego. Choć wiele pytań wciąż pozostaje bez odpowiedzi, postęp technologiczny oraz interdyscyplinarna współpraca badaczy z całego świata pokazują, że nawet po tysiącach lat możliwe jest przywrócenie pamięci o zapomnianych władcach starożytnej Macedonii.
archaeology.org/labrujulaverde.com
Czytaj też: Miasto Gladiatorów i ozdobnie rzeźbiony sarkofag
Grafika tytułowa wygenerowana przy wykorzystaniu AI
