Starożytni budowniczowie z wiedzą współczesnych inżynierów?
Naukowcy twierdzą, że do zbudowania 6000-letniego megalitu na Półwyspie Iberyjskim potrzebna była specjalistyczna wiedza z zakresu fizyki, geometrii i geologii.
W południowej Hiszpanii stoi gigantyczny, pokryty ziemią monument podtrzymywany przez gigantyczne kamienne bloki i filary, który przetrwał 6000 lat deszczu, wiatru i trzęsień ziemi. Dolmen de Menga przykuwa uwagę archeologów od czasu, gdy po raz pierwszy zbadano go w latach 40. XIX wieku.
Badanie opublikowane w Science Advances dowodzi, że budowniczowie Mengi mieli o wiele bardziej wyrafinowane zrozumienie inżynierii i zasad naukowych, niż zwykle przypisuje się ludziom prehistorycznym. Inżynieria, którą zaprezentowano, jak twierdzą autorzy, odzwierciedla proces prób, błędów i uczenia się, podobny do tego, w jaki naukowcy rozwiązują problemy dzisiaj.
Okres neolitu i ogromne budowle
Ogromne monumenty zwane megalitami są znakiem rozpoznawczym okresu neolitu, który rozpoczął się w Europie około 7000 r. p.n.e., zbiegając się z wczesnym udomowieniem roślin i zwierząt. Menga jest jedną z największych i najlepiej zbadanych. Jej 32 skały wapienne ważą łącznie 1140 ton i obejmują jeden z największych kamieni, jakie kiedykolwiek przeniesiono w prehistorii Europy, ważący 150 ton. Jej zadaszona i otoczona murami struktura jest nadal niemal w całości nienaruszona. Chociaż archeolodzy nie są do końca pewni, do czego służyła Menga, podobne neolityczne struktury były grobowcami.
Dzisiaj nie byłoby żadnego inżyniera, który byłby w stanie zbudować ten pomnik przy użyciu zasobów i środków dostępnych 6000 lat temu – powiedział Leonardo García Sanjuán z Uniwersytetu w Sewilli.
W artykule zespół naukowców podał, że budowniczowie Mengi wbudowali ponad jedną trzecią kamieni ściennych głęboko w podłoże skalne, aby zapewnić stabilność. Odczytali kolejność, w jakiej ułożono wszystkie 32 kamienie, odkrywając, że były one ułożone razem jak klocki Tetrisa.
Wiedza ekspercka budowniczych
Łącznie dowody sugerują, że budowniczowie Mengi nie tylko dysponowali ekspercką logistyką i planowaniem, ale także wyrafinowaną wiedzą na temat struktur i materiałów, twierdzą naukowcy.
Według nich rozumieli także właściwości geologiczne i lokalizację dostępnych skał i również właściwości fizyczne, takie jak tarcie, nośność i masa. A przy dopasowywaniu wszystkich kamieni do siebie budowniczowie Mengi zastosowali znajomość geometrii.
Źródło: science.org
Czytaj też: Starożytny asyryjski artefakt powrócił do Iraku
Grafika tytułowa wygenerowana w DALL-E
