Miał ekstremalnie długą szyję. I upodobał sobie Polskę.
Tanystrof, gad żyjący 240 mln lat temu, był jednym z najbardziej niezwykłych stworzeń okresu triasowego. Jego szyja osiągała niemal trzy metry długości, co stanowiło blisko połowę jego całkowitej długości ciała. Przez dekady naukowcy zastanawiali się, jak taka budowa mogła się rozwinąć i jakie funkcje pełniła. Najnowsze badania, w których uczestniczyli naukowcy z Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, rzucają nowe światło na tę zagadkę, ale pozostawiają też wiele otwartych pytań.
W przeciwieństwie do innych zwierząt o długiej szyi, tanystrof nie wykształcił większej liczby kręgów szyjnych, lecz ekstremalnie je wydłużył. Dodatkowo część jego kręgów grzbietowych została przekształcona w kręgi szyjne, co sprawiło, że jego anatomia nie ma analogii wśród współczesnych kręgowców. U ssaków taka zmiana byłaby niemożliwa – wszelkie próby zwiększenia liczby kręgów prowadzą do poważnych wad rozwojowych, często uniemożliwiających przeżycie.
Badania skamieniałości sugerują, że długa szyja mogła być kluczowa dla sposobu polowania tanystrofa. W jego pobliżu odkryto szczątki ryb i głowonogów, co wskazuje na potencjalne wodne lub półwodne środowisko życia. Jednocześnie jego budowa sugeruje, że poruszanie się pod wodą mogło być utrudnione, co sprawia, że naukowcy wciąż nie są pewni, jak dokładnie wyglądał tryb życia tego gada.
W Europie odkryto wiele skamieniałości tanystrofów, a w Polsce znaleziono szczątki jednych z największych znanych osobników, osiągających nawet siedem metrów długości. Szczególnie interesujące znaleziska pochodzą z Miedar w województwie śląskim, gdzie odkryto kości wielu osobników. To rodzi pytanie – dlaczego właśnie te tereny były tak atrakcyjne dla tanystrofów?
Pomimo nowych odkryć, tanystrof pozostaje jedną z największych tajemnic prehistorycznego świata. Choć naukowcy częściowo rozwikłali zagadkę jego nietypowej budowy, wciąż nie wiadomo, dlaczego dokładnie wykształcił tak ekstremalnie długą szyję i jakie funkcje pełniła w jego codziennym życiu. Możliwe, że kolejne znaleziska przyniosą odpowiedzi na te pytania i pozwolą lepiej zrozumieć jednego z najbardziej niezwykłych gadów triasu.
Źródło: Uniwersytet Warszawski
Czytaj też: Konkurent SpaceX? Prywatna Chińska firma celuje w załogowe loty kosmiczne!
Grafika tytułowa: Vaibhav Pixels / Unsplash
