Niespodziewane znalezisko na terenie Angkor Wat
Naukowcy pracujący w kambodżańskim parku archeologicznym Angkor odkryli piaskowcową figurę strażnika drzwi w odległej i rzadko odwiedzanej świątyni.
Znana jako dvarapala, statua lub posąg jest szeroko rozpowszechnionym elementem architektonicznym w kulturach hinduistycznej, buddyjskiej i dżinijskiej. Zazwyczaj takie posągi są przedstawiane jako wojownicy uzbrojeni w broń, taką jak buława, która służy do ochrony miejsc królewskich lub religijnych. Posąg Angkor ma pięć stóp i dwa cale wysokości, został rozbity na sześć części i brakuje jej części obronnego w postaci kija. Statua jest w stylu Bayon, kojarzonym z pogodnymi i łagodnie uśmiechniętymi twarzami Bramha, przyjętym w ostatnich świątyniach państwowych zbudowanych w Angkorze.
W świątyni Banteay Prei dokonano znaczącego odkrycia archeologicznego. Posąg znajdował się na wschód od drugiej bramy świątyni, zakopany około 80 centymetrów pod ziemią – poinformowała Apsara National Authority, która odpowiada za zarządzanie i badania parku o powierzchni 250 mil kwadratowych
Uważa się, że posąg został zakopany z powodu zawalenia się górnej konstrukcji pobliskiej bramy. Archeolodzy pracowali nad oczyszczeniem świątyni z gruzu, aby uczynić ją bardziej dostępną.
Część Angkor Wat
Banteay Prei, położona jest pięć mil na północ od głównego kompleksu świątynnego w Angkorze, jest z dala od utartych szlaków, a najbliższą jej główną świątynią jest Preah Khan. Zarówno świątynie Preah Khan, jak i Banteay Prei zostały zbudowane przez króla Dżajawarmana VII na cześć jego ojca pod koniec XIII wieku lub na początku XIV wieku.
Pisma francuskich przyrodników z lat 40. XIX wieku rozbudziły zainteresowanie Europejczyków Angkor Wat. Obecnie co roku odwiedzają go setki tysięcy turystów, a od 1992 r. jest on wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Źródło: news.artnet.com
Czytaj też: DNA „Thorina” i 50 000 lat izolacji genetycznej
Grafika tytułowa: Robin Canfield / Unsplash
