Ptaki przestały czuć kwaśny smak? Przełomowe odkrycie może zmienić nasze rozumienie ewolucji!
W świecie zwierząt zmysł smaku odgrywa kluczową rolę w przetrwaniu, a szczególną uwagę naukowców od lat przyciąga kwaśny smak – zwykle postrzegany przez ssaki jako ostrzeżenie przed zepsutym jedzeniem. Jednak najnowsze badanie międzynarodowego zespołu naukowców z Kunming Institute of Zoology oraz Max Planck Institute for Biological Intelligence rzuca nowe światło na zdolności ptaków do tolerowania kwaśnych pokarmów. Zgodnie z wynikami, ptaki nie tylko radzą sobie z kwaśnym smakiem lepiej niż ssaki, ale ich organizmy aktywnie ograniczają jego odczuwanie.
Badacze wykazali, że za to niezwykłe zjawisko odpowiada receptor smaku kwaśnego o nazwie otopetryna 1 (OTOP1), który u ptaków wyłącza się w środowiskach o niskim pH. Dzieje się tak zwłaszcza podczas spożywania silnie kwaśnych owoców, które mogą mieć pH nawet 2,5. Gdy receptor przestaje działać, ogranicza przekazywanie sygnałów smakowych do mózgu, co powoduje, że ptaki nie odczuwają intensywnej reakcji awersyjnej, typowej dla wielu innych zwierząt.
Dalsze analizy molekularne wykazały, że istnieją cztery specyficzne miejsca w budowie receptora OTOP1 (H239, L306, H314, G378), które są odpowiedzialne za to, jak silnie reaguje on na kwaśne środowisko. Szczególnie interesująca okazała się mutacja G378, występująca u ptaków śpiewających, takich jak kanarki. Mutacja ta dodatkowo podnosi próg tolerancji na kwasy, pozwalając tym gatunkom korzystać z zasobów pożywienia, które dla innych zwierząt są zbyt kwaśne.
Odkrycie to nie tylko wyjaśnia, dlaczego tak wiele ptaków chętnie sięga po kwaśne owoce, ale również sugeruje, że zdolność do ograniczania percepcji kwaśnego smaku mogła mieć kluczowe znaczenie dla ewolucyjnego sukcesu ptaków. Dzięki tej adaptacji mogły one zająć nowe nisze ekologiczne, rozszerzyć swój zasięg występowania i dostosować się do trudnych warunków środowiskowych, gdzie dostępne były jedynie kwaśne źródła pożywienia.
Badanie dostarcza też szerszych wniosków dotyczących ewolucji zmysłów u zwierząt. Pokazuje, że zmiany molekularne w receptorach smaku mogą bezpośrednio wpływać na strategie żywieniowe i ekologiczne przystosowanie. W świetle tych ustaleń, zmysł smaku nie jest tylko biernym mechanizmem wykrywania substancji – to aktywna cecha ewolucyjna, która kształtuje sposób, w jaki zwierzęta postrzegają i wykorzystują swoje środowisko.
Źródło: Max Planck Institute
Czytaj też: Odkrycie, które zmieni postrzeganie historii? Polski bumerang może mieć aż 40 000 lat!
Grafika tytułowa: Vincent van Zalinge / Unsplash
