Mobilna elektrownia wodorowa. Udział w badaniach naukowców z Polski
W ramach międzynarodowego projektu PECZIB naukowcy z Polski, Turcji i Rumunii prowadzą zaawansowane badania nad nowoczesnymi materiałami i strukturami fotoelektrochemicznymi, które umożliwią tworzenie zintegrowanych urządzeń do wytwarzania wodoru z wody przy użyciu energii słonecznej.
Jednym z kluczowych elementów tych prac są analizy prowadzone w Rumunii z wykorzystaniem specjalistycznych urządzeń do pomiarów rezonansu paramagnetycznego elektronów (EPR/ESR). Pozwolą one na precyzyjne badanie defektów oraz właściwości struktury krystalicznej warstw, z których zbudowane będą elementy nowego systemu.
Badania te są niezbędne do zrozumienia, jak mikroskopijne niedoskonałości materiału wpływają na jego wydajność i stabilność w procesach fotoelektrochemicznych. Analiza defektów pozwoli na opracowanie bardziej trwałych i efektywnych fotoelektrod, które będą kluczowe dla przyszłego zastosowania technologii PECZIB w praktyce. Dzięki współpracy z rumuńskim ekspertem dr. Arpadem Mihailiem Rostasem, zespół z Centrum NanoBioMedycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zyska dostęp do unikalnych metod badawczych, które przyczynią się do dalszego rozwoju kompetencji w dziedzinie inżynierii materiałowej i fotochemii.
Celem projektu jest nie tylko opracowanie teoretycznych podstaw działania nowego układu, ale przede wszystkim stworzenie kompaktowego, mobilnego prototypu urządzenia zdolnego do samodzielnej produkcji wodoru przy wykorzystaniu światła słonecznego. Partnerzy projektu dążą do tego, aby opracowana technologia osiągnęła poziom gotowości umożliwiający jej zastosowanie w laboratoriach i przemyśle. Planowane jest uzyskanie poziomu rozwoju TRL 4–5, co oznacza przejście od koncepcji naukowej do działającego prototypu o potencjale wdrożeniowym.
Konsorcjum zakłada możliwość opatentowania opracowanej technologii i jej przyszłego wykorzystania w sektorze energetycznym. Już teraz zainteresowanie projektem wykazują firmy z Polski i Turcji, które dostrzegają w nim szansę na stworzenie nowego typu modułów wodorowych – lekkich, wydajnych i odpornych na zakłócenia w sieci energetycznej. Takie rozwiązania mogłyby pełnić funkcję mobilnych elektrowni w miejscach trudno dostępnych, na terenach wiejskich czy w regionach dotkniętych katastrofami naturalnymi.
Zaletą proponowanego systemu jest jego modułowość i elastyczność. W przeciwieństwie do tradycyjnych elektrowni, które wymagają wieloletniej budowy i są podatne na awarie, moduły wodorowe można instalować w krótkim czasie i łączyć w większe układy, dopasowując je do lokalnych potrzeb. Dzięki temu PECZIB może stać się fundamentem nowoczesnej, rozproszonej infrastruktury energetycznej, zwiększającej bezpieczeństwo i niezależność energetyczną społeczności. Wodór wytwarzany przy użyciu tej technologii będzie mógł znaleźć zastosowanie w transporcie, przemyśle chemicznym, hutnictwie oraz energetyce prosumenckiej.
Opracowane rozwiązania mają potencjał, by zasilać nie tylko duże instalacje, lecz także mniejsze systemy – od czujników i elektroniki użytkowej po mobilne ogniwa paliwowe. Projekt PECZIB stanowi przykład efektywnej współpracy międzynarodowej i integracji badań podstawowych z potrzebami przemysłu. Z polskiej strony uczestniczą w nim prof. Igor Iatsunsky i dr Mykola Pavlenko z zespołu Functional Materials CNBM, a partnerem badawczym są także naukowcy z Narodowego Instytutu Badań i Rozwoju Technologii Izotopowych i Molekularnych w Rumunii oraz Uniwersytetu Sabanci w Turcji.
Realizacja projektu przybliża europejskie ośrodki badawcze do stworzenia nowej generacji urządzeń do produkcji zielonego wodoru, stanowiących odpowiedź na globalne wyzwania związane z transformacją energetyczną i dążeniem do neutralności klimatycznej.
Źródło: UAM w Poznaniu
Czytaj też: Wygląd, styl bycia czy autoprezentacja nadal mają wpływ na decyzje rekrutacyjne? Polskie badania
Grafika tytułowa: Daniel McCullough / Unsplash
