„Tajne nauki” samurajów. Nowe tłumaczenia japońskich tekstów!
Cztery nowo przetłumaczone japońskie teksty opisują, w jaki sposób miały odbywać się rytualne ścięcia samurajów w okresie Edo i później.
Po raz pierwszy przetłumaczono na język angielski cztery teksty omawiające sposób, w jaki samurajowie przeprowadzali Seppuku, rytualną śmierć, w której inny samuraj zazwyczaj ścinał głowę innemu samurajowi. Natomiast często przedstawiany obraz samurajów wbijających sobie nóż w brzuch i odbierających sobie życie, rzadko zdarzało się w okresie Edo (1603-1868).
Film a rzeczywistość
Najwcześniejszy z czterech przetłumaczonych tekstów, nazwany „The Inner Secrets of Seppuku”, pochodzi z XVII wieku.
Ten dokument zawiera tajne nauki, które tradycyjnie przekazywane są tylko ustnie, jednak zostały one tutaj zapisane, aby lekcje te nie zostały zapomniane, a samurajowie mogli się przygotować – napisał Mizushima Yukinari, samuraj, który żył w latach 1607-1697, czyli w czasach, gdy Japonią faktycznie rządził szogun.
Podczas, gdy cesarz był technicznie władcą Japonii, szogun sprawował faktyczną kontrolę polityczną nad krajem. W okresie Edo szogunowie wywodzili się od Tokugawy Ieyasu, watażki, który doszedł do władzy w Japonii i został szogunem w 1603 r.
Teksty zostały przetłumaczone na język angielski przez Erica Shahana, japońskiego tłumacza specjalizującego się w tłumaczeniu tekstów sztuk walki i opublikowane w książce „Kaishaku: The Role of the Second” (wyd. własne, 2024). We wstępie Shahan zauważa, że słowo „kaishaku” lub „drugi” oznacza osobę odpowiedzialną za pomoc w ceremonii i często wykonywała ścięcie głowy. Cztery teksty zostały napisane, aby pomóc udzielić instrukcji kaishaku.
Teksty opisywały ceremonię, pokazując, jak różniła się ona w zależności od rangi samuraja i tego, jakie przestępstwa, jeśli w ogóle, były uważane za wine. W tekstach zauważono, że niezwykle ważne było, aby osoby wykonujące ścięcie głowy robiły to prawidłowo, zauważając, że jeden błąd w szczególności może przynieść wielki wstyd.
– Chociaż ceremonia ta była bardzo zróżnicowana, wiele jej wersji obejmowało podawanie sake (wina ryżowego) skazańcowi przed przyniesieniem noża na talerzu. Chociaż skazańcy mogli wbić nóż w siebie, często tego nie robiono. Zamiast tego teksty wskazują, że kaishaku często odcinał głowę skazańca wkrótce po wyjęciu noża – powiedział Shahan.
Shahan powiedział także, że we wcześniejszych czasach, gdy samuraje rozcinali sobie brzuchy podczas Seppuku, robili to w skomplikowany sposób, który obejmował cięcie w poprzek brzucha, od lewej do prawej, następnie wyciągnięcie noża, ponowne umieszczenie go nad splotem słonecznym, a następnie cięcie prosto w dół, aby uzyskać kształt krzyża, przed wyjęciem noża i umieszczeniem go na prawym kolanie.
Niższy poziom umiejętności samurajów w okresie Edo utrudniał im prawidłowe wykonanie tego zadania.
Źródło: livescience.com
Czytaj też: Tajemnicza megastruktura na Pacyfiku
Grafika tytułowa: Krys Amon / Unsplash
