Szokujące wyniki badań? Samotność w Polsce to ukryta epidemia, o której boimy się mówić!
Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu opublikowali wyniki przełomowych badań, które rzucają nowe światło na zjawisko samotności w Polsce. W projekcie wzięło udział aż 3376 dorosłych osób, co pozwoliło na uzyskanie miarodajnych i reprezentatywnych danych. Analiza pokazała, że samotność nie jest doświadczeniem jednostkowym czy marginalnym, lecz problemem o charakterze społecznym, który może być znacznie powszechniejszy niż dotychczas zakładano.
Na potrzeby badania wykorzystano uznaną w świecie naukowym skalę DJGLS, czyli narzędzie służące do pośredniego mierzenia nasilenia samotności. Uczestnicy nie konfrontowali się z samym pojęciem „samotność”, lecz odpowiadali na pytania dotyczące emocji, relacji i poczucia bliskości. Dzięki temu udało się ominąć bariery związane ze społeczną stygmatyzacją. Wyniki zaskoczyły badaczy – aż 61 procent ankietowanych przyznało, że odczuwa samotność, a 27 procent doświadcza jej w nasilonej formie.
Gdy jednak pytanie zadano wprost, obraz sytuacji zmienił się diametralnie. Tylko 34 procent uczestników otwarcie przyznało, że zmaga się z samotnością, a zaledwie 6,5 procent wskazało, że towarzyszy im ona przez większość tygodnia. Ta rozbieżność pokazuje, jak silny jest społeczny lęk przed etykietą „osoby samotnej” i jak często próbujemy ukrywać własne doświadczenia w obawie przed oceną otoczenia.
Badacze zwrócili uwagę na istotny mechanizm: samotność jest w Polsce stygmatyzowana, zarówno na poziomie społecznym, jak i indywidualnym. Wielu ludzi obawia się, że przyznanie się do niej zostanie odebrane jako dowód nieudolności w nawiązywaniu relacji, braku umiejętności rozmowy czy wręcz osobistej porażki. W efekcie problem zostaje przemilczany, a osoby go doświadczające pozostają bez wsparcia, pogłębiając poczucie izolacji.
Eksperci z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu ostrzegają, że samotność staje się cichą epidemią, która dotyka miliony ludzi, choć rzadko jest przedmiotem publicznej debaty. Ich zdaniem kluczowe jest przełamanie tabu i uświadamianie, że samotność może spotkać każdego, niezależnie od wieku, statusu czy sytuacji życiowej. Niezbędne są działania edukacyjne oraz kampanie społeczne, które pozwolą zmniejszyć stygmatyzację i zachęcą do otwartego mówienia o własnych doświadczeniach, zamiast przeżywania ich w milczeniu.
Źródło: Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
Czytaj też: Przełom w walce z koronawirusami – naukowcy z Krakowa odkryli obiecujące inhibitory!
Grafika tytułowa: Jovan / Unsplash
