Naukowcy o krok bliżej do znalezienia wyzwalacza snu REM w mózgu
Naukowcy odkryli neuronową „centralę” dla snu REM – tego sennego stanu macózgu, w którym oczy są jedyną aktywnie poruszającą się częścią ciała.
Jak podają naukowcy po uruchomieniu tego obwodu w górnej części pnia mózgu u myszy, mogą sprawić, że zwierzęta zapadną w sen REM (szybkie ruchy gałek ocznych), nawet jeśli na początku są przytomne.
Jeśli odkrycia te obejmą również ludzi, będziemy o krok bliżej do zrozumienia biologii snu i tego, dlaczego może on przebiegać nieprawidłowo. Wiedza ta może nawet pomóc nam manipulować snem REM na lepsze u ludzi z bezdechem sennym, narkolepsją, częstymi niepokojącymi koszmarami lub zaburzeniami REM, które powodują, że ludzie odgrywają swoje sny za pomocą ruchów lub wokalizacji – takich jak mówienie przez sen – czytamy na portalu.
Najnowsze badanie
Neurobiolog Mitsuaki Kashiwagi z Uniwersytetu Tsukuba i Uniwersytetu Tokijskiego poprowadził zespół w Japonii i Francji do skupiska neuronów związanych z REM.
U myszy neurony te wykazują ekspresję białka wiążącego hormon uwalniający kortykotropinę, więc nazywane są neuronami Crhbp+. Komórki te wystają z mostów do neuronów w rdzeniu przedłużonym, regionie pnia mózgu znajdującym się tuż pod nimi. Są one nazywane neuronami Nos1+, ponieważ wykazują ekspresję syntazy tlenku azotu 1. Neurony NOs1+ łączą się następnie z powrotem z neuronami Crhbp+ i dalej z neuronami w przodomózgowiu. Ta pętla od mostów do rdzenia i z powrotem może działać jako główny obwód snu REM, argumentują Kashiwagi i jego koledzy.
Kiedy zespół usunął neurony mostów z pętli dodatniego sprzężenia zwrotnego, myszy wykazywały zmniejszoną ilość snu i upośledzoną relaksację mięśni podczas snu REM. Jednak kiedy aktywowano neurony pons, które rozciągają się do rdzenia, myszy szybciej zapadały w sen REM, a liczba i długość epizodów REM podczas snu wzrosła kosztem czuwania.
W mysim modelu choroby Parkinsona naukowcy wykazali, że aktywacja neuronów Crhbp + w mostkach może odwrócić obserwowane nieprawidłowości snu. Kashiwagi i jego koledzy twierdzą, że następnym krokiem jest zarejestrowanie aktywności tych neuronów w rozdzielczości pojedynczej komórki, aby dowiedzieć się, co naprawdę robią i dlaczego.
Badanie zostało opublikowane w Cell.
Źródło: sciencealert.com
Czytaj też: EKG. AI może przewidywać zagrożenia dla zdrowia!
Grafika tytułowa Andrea Piacquadio / PEXELS
