Tak wyglądały prototypy pierwszych radzieckich gogli noktowizyjnych
No cóż, noktowizja ma już dość długą historię. Pierwszy noktowizor został wynaleziony w 1926 roku, przez J.L. Bairda, ale tego typu urządzenia zaczęto wykorzystywać na szerszą skalę dopiero podczas II wojny światowej. Jednym z państw, które wtedy zaangażowały się w prace nad noktowizorami, było ZSSR. Zobaczcie, jak wyglądały pierwsze prototypy jego noktowizyjnych gogli.
Sowieci zamontowali swoje pierwsze gogle noktowizyjne w pojeździe GAZ-AA. Wyglądały one podobnie do lornetki, ale posiadały elektroniczno-optyczny konwerter światła. Na dachu samochodu znajdowała się pokaźnych rozmiarów lampa, świecąca światłem podczerwonym, która dysponowała mocą 250 W. Czujniki podczerwieni umieszczone w goglach przetwarzały światło odbijane przez otoczenie w widoczny obraz. Urządzenie było zasilane przez zestaw baterii umieszczony wewnątrz auta.
Jaki był zasięg omawianych gogli? Wynosił on 25 metrów w pełnej ciemności. Kierowca pojazdu mógł jednak rozpędzić się tylko do 25 kilometrów na godzinę.
W podobny sposób działała przenośna wersja sprzętu, montowana na ludzkim ciele. Nie ważyła ona jednak mało, bo aż 10 kilogramów. Całość obejmowała taki sam reflektor jak w poprzednim przypadku oraz spory akumulator. Takie gogle miały być wykorzystywane przez zwiadowców, tajnych agentów czy sabotażystów.
Mamy nadzieję, że dzisiaj zaspokoiliśmy Wasz głód historycznych i militarnych ciekawostek. W przyszłości możecie spodziewać się więcej takich artykułów.
Źródło: English Russia
