Pierścienie Saturna zmieniają kształt jego księżyców
Sonda Cassini już dawno zakończyła swoją misję, nurkując w atmosferze Saturna, ale dzięki wysłanym przez nią na Ziemię danym ciągle dowiadujemy się nowych rzeczy. Teraz za sprawą tych informacji ujawniono, jak pył składający się na pierścienie planety oddziałuje na niektóre jej księżyce. Jak się okazuje, pył ten dosłownie je oblepia, zmieniając ich kształt.
Naukowcy skupili się na garstce księżyców, które znajdują się blisko pierścieni lub w ich obrębie. Księżyce takie jak Atlas, Epimeteusz, Pandora, Daphnis czy Pan są dużo mniejsze niż, na przykład, taki Enceladus, ale pod wieloma względami są równie interesujące.
NASA mogła dowiedzieć się wiele na temat tych księżyców oraz pierścieni Saturna, ponieważ Cassini wykonała całą serię ryzykownych nurkowań w obrębie drugich.
„Odważne, bliskie przeloty w pobliżu tych dziwnych małych księżyców pozwoliły nam na przekonanie się, jak wyglądają ich interakcje z pierścieniami Saturna.”, powiedziała Bonnie Buratti z Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA. „Dostrzegamy więcej dowodów na to, jak niezwykle aktywny i dynamiczny jest system księżyców i pierścieni Saturna.”
W artykule opublikowanym w czasopiśmie Science badacze ujawniają, że małe księżyce położone w pobliżu pierścieni Saturna są prawdopodobnie kawałkami materiału, z którego składają się pierścienie. Owe księżyce z czasem przekształcają się w większe ciała – dzięki ich grawitacji, która przyciąga więcej materiału pochodzącego z pierścieni na ich powierzchnię.
Co ciekawe, wspomniany lodowy księżyc Saturna – Enceladus – który ma zwyczaj wypluwać lód ze swoich biegunów w przestrzeń kosmiczną, również przyczynia się do gromadzenia materii na mniejszych księżycach.
Dalsze poznawanie mechanizmów stojących za powstaniem i ewolucją księżyców Saturna może wiele powiedzieć astronomom na temat procesu powstawania i ewolucji księżyców w ujęciu ogólnym. To, co dzieje się w obrębie pierścieni planety z Układu Słonecznego, może mieć miejsce w wielu innych miejscach we Wszechświecie.
Źródło:NASA
